Zabiegi z elektroterapii

Celem elektroterapii jest złagodzenie bólu i poprawienie ukrwienia stymulowanej tkanki oraz przyspieszenie wchłaniania obrzęków i wysięków śródstawowych.

Elektroterapia zajmuje się leczeniem objawowym schorzeń układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości. Celem elektroterapii jest złagodzenie bólu i poprawienie ukrwienia stymulowanej tkanki oraz przyspieszenie wchłaniania obrzęków i wysięków śródstawowych.

Zabiegi wchodzące w skład elektroterapii:

GALWANIZACJA

Jest zabiegiem elektroleczniczym, w którym wykorzystuje się prąd stały. Działanie lecznicze galwanizacji związane jest z różnym sposobem ułożenia elektrod. W zależności od metod można uzyskać zmniejszenie pobudliwości nerwów, działa także przeciwbólowo, przeciwzapalnie oraz powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych.

Wskazania
  • stany zapalne w obrębie stawów i tkanki okołostawowej,
  • rwa kulszowa,
  • urazy sportowe, przeciążenia stawów ścięgien,
  • obwodowe zaburzenia naczynioruchowe,
  • zwyrodnienia stawów,
  • zespoły bólowe różnego pochodzenia,
  • wzmożone napięcie mięśni i przykurcze.

JONOFOREZA

Polega na wprowadzeniu w celach leczniczych przez nieuszkodzoną skórę za pomocą prądu stałego jonów leków działających leczniczo. W zależności od zastosowanego leku ma działanie np. przeciwzapalne lub przeciwbólowe.

Wskazania
  • stany zapalne w obrębie stawów i tkanki okołostawowej,
  • rwa kulszowa,
  • urazy sportowe, przeciążenia stawów ścięgien,
  • obwodowe zaburzenia naczynioruchowe,
  • zwyrodnienia stawów,
  • zespoły bólowe różnego pochodzenia,
  • wzmożone napięcie mięśni i przykurcze.

ELEKTROSTYMULACJA

Jest to zabieg elektroleczniczy, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy. Polega na wywołaniu skurczu mięśni lub drażnienia nerwów czuciowych w skórze. Najczęściej wykonuje się elektrostymulację mięśni zdrowych jak i mięśni odnerwionych.

Wskazania w przypadku mięśni normalnie unerwionych
  • zwiększenie siły mięśni,
  • uszkodzenia więzadeł stawu kolanowego, niestabilność,
  • rehabilitacja po rekonstrukcji stawu kolanowego, przykurcze mięśni, złamania uda,
  • wzmocnienie mięśni grzbietu, bóle krzyża, idiopatyczne skrzywienie kręgosłupa,
  • zmniejszenie miejscowej tkanki tłuszczowej.
Wskazania w przypadku mięśni normalnie odnerwionych
  • zaniki mięśni i odbudowa mięśni,
  • zapobieganie wtórnym następstwom porażeń wiotkich tj. zaburzenia w krążeniu, uszkodzenia skóry, kości, infekcje, itp.

PRĄDY DIADYNAMICZNE

Są to prądy zmienne niskiej częstotliwości. Wykorzystywane są głównie ze względu na silne działanie przeciwbólowe, przekrwienie i wpływ na mięśnie szkieletowe. W zależności od wykorzystania jednego z prądów o różnej częstotliwości uzyskujemy działanie: przeciwbólowe, obniżenie napięcia mięśni, rozszerzenie naczyń krwionośnych, przyrost masy mięśniowej.

Wskazania
  • zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej, zespół rwy kulszowej,
  • nerwobóle,
  • zapalenia okołostawowe np. stawu ramiennego, łokciowego,
  • choroba zwyrodnieniowa stawów,
  • stany po urazach narządu ruchu; stawów, mięśni, ścięgien.

PRĄDY KOTZ’A (ROSYJSKA STYMULACJA)

Jest to rodzaj stymulacji służący do wzmacniania siły mięśni i zwiększania masy mięśniowej. Stymulacji poddają się tylko mięśnie szkieletowe prawidłowo unerwione, nadaje się zatem do stymulacji mięśni zanikających z powodu unieruchomienia oraz do treningu mięśni zdrowych, powodują wzrost siły i przyrost masy mięśniowej. Stosowane są w przypadku skolioz i leczenia płaskostopia oraz jako trening rozgrzewający głęboko położonych mięśni. Poprawiają metabolizm i obniżają napięcie mięśniowe. Cenne jest stosowanie zabiegu w sytuacjach długotrwałego unieruchomienia mięśni np. po złamaniach.

Wskazania
  • zaniki mięśniowe z unieruchomienia,
  • trening mięśniowy,
  • porażenia obwodowe mniejszego stopnia,
  • stymulacja mięśni,
  • stymulacja zrostu kostnego,
  • przeciwdziałanie silnym i przewlekłym bólom,
  • wspomagania treningu siłowego lub wytrzymałościowego mięśni,
  • uszkodzenia przewodzenia nerwowego.

PRĄDY INTERFERENCYJNE NEMECA

Prądy te powstają w wyniku interferencji w tkankach dwóch prądów przemiennych średniej częstotliwości o przebiegu sinusoidalnym. Ze względu na fizjologiczne działanie tonizujące wykorzystywane są do stymulacji mięśni, ponadto poprzez zmniejszenie napięcia mięśni wywierają działanie przeciwbólowe, zwiększają przekrwienie mięśni, co usprawnia krążenie obwodowe, procesy odżywcze i przemianę materii, a także zmniejszają napięcie współczulnego układu nerwowego.

Wskazania
  • zanik z bezczynności mięśni, odruchowe zwiększenie napięcia mięśni
  • zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa i stawów kończyn
  • zapalenia okołostawowo
  • nerwobóle
  • stany po urazach narządu ruchu i stany pooperacyjne
  • zespoły naczyniowe

PRĄDY TENS

Jest to przezskórna elektrostymulacja nerwów w której wykorzystuje się prądy impulsowe małej częstotliwości. Stosowane są do objawowego leczenia przewlekłych zespołów bólowych, jak i zwalczania ostrych bólów.

Wskazania
  • przewlekłe oraz ostre zespoły bólowe,
  • bóle w stanach pourazowych, pooperacyjnych,
  • bóle w chorobach wewnętrznych, neurologicznych, chirurgicznych, ortopedycznych, ginekologicznych, w medycynie sportowej,
  • bóle głowy, migreny,
  • neuralgie, zapalenia nerwów, neuropatie,
  • uszkodzenia nerwów obwodowych,
  • choroba zwyrodnieniowa stawów i kręgosłupa,
  • bóle narządu ruchu.

PRĄDY TRABERTA

Jednobiegunowy prąd prostokątny nazywany także prądem ultrabodźcowym, gdyż istota terapii polega na wprowadzeniu mięśni w drżenie, co powoduje z kolei ich rozluźnienie. Wykazuje dobre działanie przeciwbólowe, powoduje także obniżenie napięcia układu współczulnego.

Wskazania
  • zespoły bólowe kręgosłupa,
  • choroby zwyrodnieniowe stawów,
  • stany podrażnienia korzeni nerwowych w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa,
  • nerwobóle,
  • bóle mięśniowe, stany ze wzmożonym napięciem mięśniowym,
  • stany pourazowe narządu ruchu, skręcenia, stłuczenia, bolesna sztywność stawów po urazach,
  • zaburzenia krążenia obwodowego,
  • zapalenie tkanki okołostawowej barku.